The only way is up-date - november 2024

Dit seizoen is alweer bijna op de helft. Nog een kleine twee maanden samen strijden om zoveel mogelijk te winnen, zowel op als naast het veld en het einde van het jaar is daar.

Bij de start van de voorbereiding waren we direct duidelijk: we zijn als laatste gepromoveerd, uiteindelijk liefst negen nieuwe spelers, een volledig nieuwe trainersstaf met nieuwe werkwijze en een -na al die jaren KKD- afgeschaalde organisatie. Het was al direct duidelijk dat de ontwikkeling hiervan tijd nodig zou hebben. Ik vergeleek het met de gouden Olympische marathon van Sifan Hassan met nog een extra moeilijkheidsgraad: we zijn later gestart dan de rest van de clubs, moeten op alle fronten een inhaalslag maken en hebben een heroïsche eindsprint aan het einde van het seizoen keihard nodig.

Dat is helemaal niet erg. Sterker nog, het is een uitdaging waar wij een half jaar geleden allemaal voor getekend zouden hebben. Neem hierbij alle dossiers die al jaren op de plank liggen, gecombineerd met de aflopende garantstelling van onze certificaathouders, en we hebben precies de uitdaging te pakken waar ik vol geloof, passie en ambitie voor ben ingestapt. Heerlijk!

Gedurende onze wittebroodsweken in de Eredivisie merk je dat dit ongekend mooie gevoel in en rondom onze club overal voelbaar is. Op die collectieve stroom van emoties gaan we saamhorig met een grote lach en met de borst vooruit wekelijks de strijd aan, op en naast het veld. Over onze Avondjes NAC wordt met bewondering gesproken en onze supporters zorgen hierbij voor een nergens zo vertoonde ambiance. Met de sfeeracties tegen RKC Waalwijk en PSV Eindhoven van onder andere de Breda Loco’s in gedachten smaakt dit trouwens naar meer, dus… doneer (donaties.bredalocos.nl)!

Nu de donkere en koude maanden aanbreken en het Eredivisieschap weer een beetje als normaal aanvoelt, komen er ook spannende tijden aan. Juist dan ben ik waakzaam en zuinig op onze saamhorigheid en warmte: zoals gezegd rollen alle balletjes en een stabiele toekomst van onze club staat op alle fronten op het spel. Niet alle balletjes stoppen met rollen op het moment dat wij dat willen en niet alle balletjes rollen de kant op waarop wij willen.

En of dit nu onverwachts een of meer wedstrijden verliezen betreft, het niet halen van een deadline of het niet waar kunnen maken van verwachtingen, wij moeten dezelfde saamhorigheid en strijdlust aan de dag blijven leggen. Door weer en wind, in voor- en tegenspoed. Samen, niet opzij te krijgen.

Simpelweg omdat wij onze marathon nog aan het lopen zijn en de eindsprint pas aan het einde van het seizoen hebben. Het is daarom dat ik telkens weer zo transparant als ik kan communiceer, maar ook selecteer in onderwerpen die er op dit moment toe doen. Zodat we de marathon blijven lopen en elkaar onderweg niet verliezen. Wij gaan ten koste van alles samen over de streep, met de benodigde versnelling in de benen.

Tot zover mijn hart. Nu over naar de orde van de dag en een paar onderwerpen waarvan ik denk dat deze relevant zijn om deze toe te lichten.

Hoofddossier voor ons stabiele bestaan is het stadion. Zoals ik reeds eerder beschreef: “Wij kunnen met onze club enkel en alleen duurzaam worden als we ooit een eigen stadion met een verbouwd hoofdgebouw, meer plaatsen en potentieel bredere inzet dan alleen voetballen hebben.”

Dit cruciale dossier is met alle mogelijk beschikbare handen aangepakt en samen met deze handen zetten wij de komende maanden de schouders eronder. Dit doen we als volgt:

• Zoals reeds eerder gemeld zijn wij constructief in gesprek met de gemeente over haar stadion en wachten wij nog rustig af op de duidelijkheid aangaande de herstelwerkzaamheden aan de nokken. Wij hebben hier alle vertrouwen in. Het belang van ontvlechting tussen club en gemeente wordt unaniem onderstreept. Logisch, gezond en verstandig. In dit dossier bestaat in mijn ogen dan ook geen oppositie, coalitie, club of individu.
  Gezamenlijk zijn wij verantwoordelijk voor een gezonde en stabiele voetbalclub als icoon binnen een geel-zwarte stad. Een stad met een in Nederland unieke cultuur en leefomgeving. Iets waar we samen trots op moeten zijn en iets dat we dienen te koesteren, schouder aan schouder.
• Parallel aan deze gesprekken kunnen wij als club natuurlijk niet stilzitten. Zoals gezegd stopt de garantstelling van onze certificaathouders aan het einde van dit seizoen en wij willen niet jaarlijks met een miljoenenverlies aan een seizoenstarten. Wij moeten op eigen benen leren staan en van het infuus af. Naast de Champions League kosten aan het stadion zelf hebben wij de volgende wensen om onze inkomsten te verhogen en onze uitgaven te verlagen:
  - De Eretribune doortrekken naar het veld en hiermee extra plaatsen creëren.
  - Het hoofdgebouw stap voor stap verbouwen en opnieuw inrichten, zodat we meer sponsoren kunnen huisvesten en onze dienstverlening naar een hoger niveau kunnen brengen.
  - Een nieuw, verlaagd en duurzaam veld, energiezuinig en evenementen klaar.
• Voorgaande wensen lijken ons op dit moment realistisch, uiteraard afhankelijk van en parallel aan onze constructieve gesprekken met de gemeente Breda. En uiteraard wel of niet haalbaar door het verlenen van vergunningen door diezelfde gemeente en het beschikbaar hebben van de financiële middelen door onszelf.
• We willen onze vele handen dus uitbreiden met vele schouders onder dit stadiondossier. Het liefst met zoveel mogelijk schouders. Schouders die onze club liefhebben, door weer en wind voor ons klaarstaan en dag en nacht met ons bezig zijn. Schouders die ook een beetje van ons zouden willen hebben, omdat zij NAC in zich hebben. En juist daarom komen wij in december naar buiten met een voor de voetbalwereld uniek financieringsplan. Des NAC’s: lekker tegendraads. Een plan dat past bij waarom NAC=Breda de club in lokale handen wilde houden. Een plan voor iedereen.

Het andere dossier, zeker zo belangrijk, maar iets minder urgent, betreft het trainingscomplex. Hierover schreef ik eerder: wij wensen een topsportcomplex waar de Eredivisie mannen en vrouwen, onze nationale jeugdopleiding mannen en vrouwen en de Eredivisie kantoororganisatie samen dagelijks topsport bedrijven.

Wij denken bij v.v. Internos in Etten-Leur een serieus interessante optie te zien waar we graag verder onderzoeken of dit überhaupt te realiseren valt. In alle kennismakingsgesprekken en momenten van dagdromen triggert de gedachte om daar wellicht te gast te zijn in de toekomst. Wij zijn op dit moment hartstikke tevreden met onze locaties in Zundert en Boeimeer. Daar wil ik geen misverstand over laten ontstaan. Temeer omdat ook Zundert een locatie zou kunnen blijven in de toekomst en we bij Boeimeer nog jaren trainen en spelen met onze jeugdopleiding. Echter, we hebben ook een uitgesproken wens en die zijn we aan het onderzoeken. Daar willen we volledig transparant over zijn, juist omdat wij ook dankbaar zijn voor wat we nu hebben. Eind november vindt er bij Internos een ledenvergadering plaats. Hier wordt besloten of wij onze kietelende gesprekken formeel mogen maken en daarmee starten met echt onderzoeken of het überhaupt interessant kan zijn om een samenwerking op te starten. Internos is en blijft gastheer, wij willen in niemands wielen fietsen, er zijn bewoners die het woongenot verdienen dat ze nu hebben en de gemeente Etten-Leur en alle andere sportverenigingen moeten het echt zien zitten. En dan hebben we het nog niet eens over de planning, organisatie, realisatie en zo nog veel meer. Kortom: werk aan de winkel, maar heel voorzichtig, zonder haast en met respect voor wat wij nu hebben en wat Etten-Leur heeft. Maar als wij wensen willen realiseren, moeten we onderzoeken of dit ook haalbaar is.

Ook deze keer meer informatie over de ontwikkelingen in de organisatie van onze club. Zoals eerder gecommuniceerd zet Cees Meeuwis per 01 januari 2025 een punt achter zijn werk als voorzitter van de Stichting Administratiekantoor (STAK). Met dank aan de inspanningen van Cees als voorzitter van de STAK is er inrichting gegeven aan deze stichting, maar ook aan de huidige structuur, inrichting en governance binnen de club. De STAK dient volgens haar statuten te bestaan uit drie tot vijf personen. Zodra Cees stopt zijn er nog drie STAK-leden in functie. Volgens dezelfde statuten gaat de STAK over haar eigen opvolging. Dit proces is op dit moment gaande en zodra hier meer over bekend is wordt erover gecommuniceerd.

Binnen onze Raad van Commissarissen (RvC) zijn er, zoals in mijn vorige update reeds gemeld, ook ontwikkelingen. Er is gewerkt aan een nieuw profiel voor een zetel waaraan ook de Klankbordgroep haar input heeft kunnen leveren. Op basis van dit profiel zijn er, ook weer met input van de Klankbordgroep, kandidaten in kaart gebracht en worden er gesprekken met een aantal van hen gevoerd. Conform de statuten dient de RvC uiteindelijk een kandidaat te selecteren en deze te presenteren aan de STAK. De STAK is tenslotte verantwoordelijk voor het wel of niet accorderen van deze voordracht.

Het is belangrijk dat een RvC-lid, naast het toezicht houden, ook expertise toevoegt waarmee onze club weer verder vooruit wordt geholpen. Naast de rol van toezichthouder dient ieder RvC-lid dus “een plusje” te hebben op basis van zijn of haar expertise en ervaring. De rol van voorzitter en ook de financiële en maatschappelijke portefeuilles zijn reeds ingevuld met Henk van Koeveringe, Edwin Heeren en Jacomine Ravensbergen. Pierre van Hooijdonk wordt als technisch adviseur ingeroepen voor alle voetbaltechnische onderwerpen. De RvC mag conform haar statuten bestaan uit maximaal zeven commissarissen. Er zijn op dit moment dus drie zetels ingevuld en met de nieuwe portefeuille komt er een vierde commissaris aan. De toe te voegen expertises waarover gesproken wordt betreffen juridisch, commercieel en communicatie/netwerken. Aangezien deze expertises waarschijnlijk niet in een persoon te vangen zijn en er wellicht een aantal interessante kandidaten beschikbaar kunnen zijn, wordt overwogen om meer dan een zetel toe te voegen aan de RvC. Rondom de winterstop wordt naar verwachting de definitieve richting gecommuniceerd.

Ter afsluiting van mijn update wil ik namens de hele club bij deze nog het woord richten aan onze voorzitter Henk van Koeveringe. Henk is een maand geleden plotseling opgenomen in het ziekenhuis en kan zich fysiek dit seizoen niet meer inzetten voor onze club. Inmiddels gaat het weer wat beter met Henk en is hij keihard aan het werk om weer de oude te worden, samen met zijn warme familie. Realiteit is wel dat het een lange tijd zal duren en wij Henk hierin alle steun en rust geven die nodig is. Wij zullen dag en nacht voor hem en zijn familie klaarstaan. Wij zien Henk en al zijn naasten, met alles wat in hen zit, werken aan zijn herstel en hebben er alle vertrouwen in dat dit goed gaat komen. Typerend voor de persoon die hij is, is dat alle dossiers waarin Henk actief betrokken is, op zijn aandringen “gewoon” doorgang vinden met het team mensen dat hij heeft ingezet om onze club te ondersteunen. Daarnaast blijft hij zichzelf op de achtergrond inzetten. Dit zal dus niet op fysieke wijze zichtbaar zijn. Wij zijn ongekend dankbaar dat dit mogelijk is en dat hiermee de cruciale reis welke de club op dit moment doormaakt kan worden voortgezet.

Nu ik, uiteraard in samenspraak met Henk en zijn familie, deze situatie openbaar maak, durf ik te stellen dat ik namens alle geel-zwarte harten spreek dat we Henk een optimaal en zo spoedig als mogelijk herstel toewensen. We kijken er naar uit om weer samen te kunnen juichen tijdens een kippenvel bezorgend Avondje NAC!

Remco